به نام خدای مهربون

حسین صدرای عزیزم سلام. به لطف خدا و حمایت ویژه اهل بیت (سلام الله علیها)، داریم روز به روز خوشبخت و خوشبخت تر میشیم. آخه راه میری و از ته دل دعا میکنی خدایا به مامانم خیر کثیر و صبر جمیل بده...  تمام موفقیتهای زندگیم رو از دعای تو میدونم . خدا رو شکر میکنم که موجب افتخارت هستم . از اینکه با موقعیت عالی علمی و اجتماعی، تونستم کمبودهای دیگه رو جبران کنم و با افتخار منو مامان خودت بدونی خوشحالم. از اینکه در مدرسه و یا هر جای دیگه منو با افتخار خیلی خیلی زیاد مامان معرفی میکنی خوشحالم . عزیزم منم به تو افتخار میکنم . وقتی میام مدرسه و میبینم معلمتون اینقدر از هوش و ذکاوتت تعریف میکنه خدا رو شکر میکنم. وقتی اطرافیانمون از درک و شعور بالای تو تعریف میکنند به خودم می بالم. وقتی مهربونی و قدردانیت رو میبینم میخوام جونم رو فدات کنم. 

جلسه مدرسه بود و شما مثل یه سخنران قهّار رفتی و قشنگ صحبت کردی. همه برات دست زدن. از اینکه اینقدر با اعتماد به نفس از چیزهایی که یاد گرفته بودی صحبت کردی خستگی از تنم رفت. با تسلط کامل گفتی روز و شب چطور بوجود میاد. خزندگان و حشرات و حیوانات وحشی رو به خوبی توضیح دادی ...

همه مبهوت بودن که چطور یه پسر پیش دبستانی اینقدر میتونه زیبا حرف بزنه و مثل یه معلم درس بده.وقتی معلمتون در کلاس گفت : شاهنامه براشون خوندم و بلافاصله حسین صدرا نقاشی رستم رو کشیده لذت بردم و به همسرم نشون دادم و همسرم مشتاق دیدن پسر با استعدادی چون حسین صدرا شده، بخودم بالیدم. نقاشیت، عقلت ، هوش و درکت نسبت به پیش دبستان بسیار بالا است و این یعنی خوشبختی یه مادر، یه مادری که تمام زندگیش رو پای موفقیت فرزندش گذاشته... از داشتنت خوشحالم . خیلی خیلی خیلی خوشحالم.

نقاشی زیبای رستم، بعد از قصه های شاهنامه(کاملاً بصورت انفرادی و خودجوش)

نقاشی کشیده شده از آموزشهای 6ماهه اول سال تحصیلی 1394